Zaman zaman şöyle eleştiriler geliyordu okuyuculardan/izleyicilerden: Beşiktaş, Fenerbahçe’den ya da Galatasaray’dan 3 puan-5 puan önde. Oysa siz Beşiktaş’ı rakiplerinin çok çok önündeymiş gibi tarif ediyorsunuz. Burada bir tür algı yanılsaması yok mu? Dün gerçekten de Erzurum’da bu tezi sorgulatan, acı çekerek kazanan bir Beşiktaş vardı. Özellikle ikinci devrenin ilk yarısında harika bir Erzurumspor izledik. 45’le 65 arasında Beşiktaş’ın tek bir şutu yokken, Erzurumspor’un 4 etkili denemesi vardı o süreçte. Ghezzal’in 66’daki golü, Beşiktaş’ın ikinci devredeki ilk şutuydu sadece. Ancak Beşiktaş’ın bu sezon Fenerbahçe-Galatasaray’dan en önemli farkı bence şu: ÖZGÜVENLERi YÜKSEK Maç içinde zaman zaman işleri kötü giderken bile futbolcular sakin. Sanki bir şekilde kaybetmeyeceklerini, maçın bir bölümünde vitesi artırıp kazanmayı becereceklerini biliyorlar. Oysa Fenerbahçe ve Galatasaray’da bu sükûnet yok bu sene. Galatasaray geriye düştüğünde futbolcuların o maçı kazanacaklarına dair net bir inanç göremiyorsunuz yüzlerinde. Fenerbahçe’de zaten işler kötü gittiğinde bariz bir kırılganlık var. Beşiktaş’ın bu sezon ezeli rakiplerinden en önemli farkı sanırım bu. Kırılgan değiller. Özgüvenleri yüksek. Sakinler. ERSiN YiNE SOLUNDAN YEDi Ligde hemen hemen herkes 8 günde 3 maç oynadı. Beşiktaş’ta bu sekiz günde 7 oyuncu sürekli 11’deydi. Dün Atiba başta olmak üzere sert bireysel düşüşler gözlendi. Atiba bir saatte 4 kritik top kaybı yaptı. Sert Omolo-Boumal ikilisine karşı oldukça zorlandı. Emrah, Rosier’i zor durumlara düşürdü. Schwechlen ve Butko’yu Beşiktaş beklerinden daha fazla ileride gördük. Kaleci Ersin bir kez daha uzaktan soluna gelen bir şutta hata yaptı: Ozan’dan, Aytaç’tan ve Ümit milli takımda Hırvatlar’dan soluna gelen şutlarla goller yemişti. Dün de bir basit hata yaptı. Ama Beşiktaş bir şekilde kazandı yine. Oyunuyla kazanmadı bu kez. Otomatik pilotta kazandı adeta. Beşiktaş’ın 2021’de yarattığı en temel fark da bu.