Zirveden uzaklaştıkça motivasyondan da düşmeler başlıyor. Maçın genel görüntüsü Beşiktaş'ın üstünlüğü yönünde. Pozisyonlar öyle... Rakip ceza sahasında daha fazla oynuyor. Daha çok şut, daha çok baskı var ama tabelada artı gol yok. Bu motivasyon dediğimiz şey oyunu beraberinde çok daha coşkulu hale getiriyor. Coşkulu olmayınca o son vuruşlardaki inanç da ortaya çıkmıyor.
Beşiktaş dün akşam yine elinde olan bir oyunu kazanamadan maçı bitirdi. Batshuayi, Larin ve Ghezzal ile yakalanan pozisyonlar var ama bitiriş yine istenilen şekilde olmadı. Yani Hatayspor gibi ligin önemli takımlarından birine karşı bu tür fırsatları değerlendiremediğinizde oyun daha zor hale gelir. Geldi de...
Zaten karşınızda iyi bir rakip var. Buna kar yağışı ve ağır zemin de eklenince oyun doğal olarak daha da zorlaştı. Hatayspor'un maç boyunca uygulamaya çalıştığı top ayağında olan Beşiktaşlı oyuncuya yakın markaj ve baskı felsefesi de zemin şartları dolayısıyla amacına ulaştı. Hatayspor'un El Kaabi, Lobjanidze, Diouf gibi çok önemli forvet oyuncuları var. Ama Beşiktaş onlara da çok fazla pozisyon şansı tanımadı. Ölü vuruştan gelen gol belirleyici olsa da sorun rakibin yaptığında değil Beşiktaşlı oyuncuların yapamadıklarındaydı...
Beşiktaş kazanamasa da öne çıkan birkaç isim var. Özellikle Rıdvan'ı alkışlamak gerekiyor. Hem savunmada hem hücumda yine mükemmeldi. Ghezzal'ın da Batshuayi ile beraber oyuna pozitif yönde katkı çabaları var. Batshuayi'nin attığı gol önemli ama takım kazanamayınca yine sonuç herkese eksi olarak yansıyor...
