Avcı’nın ustalık eseri, Belözoğlu’nun takımını yeniden yaratışının yanında benim için biraz daha öndeki performans, Palut’un Konya’da başardıkları. Gerçekten özel... Dün de planı tuttu. Peki Konya ligin ikincisi gibi mi oynadı, derseniz, hayır derim. Palut, oyunu bir ‘büyüğe karşı’ formatıyla ele aldı... Tamamen rakibe göre dizayn edilmiş oyunda istediği sonucu da aldı. Ancak ben en azından oyunun belli bölümlerinde topa ve oyuna hükmetmesi de beklerdim. Bunu yapmadı. Umut, oyuna katılamadı Pjanic ve Souza’nın üzerine zaman zaman sınırı zorlayan sert bir baskıyla gitti. Hakem Mete Kalkavan’ın Pjanic’e yapılan bezdirici faulleri doğru idare ettiğini söyleyemem. Bu yıldırıcı baskı, Beşiktaş’ı bir çıkmaz itti. Bu sert pres sebebiyle oyun kurulumunda çok hata yaptılar. Sağda, etkili Konya sağ kanadına karşı Ghezzal’ın defansif yükünü de üstlenmek zorunda kalan Umut, oyuna katılamadı. Keza daha sonra sola da geçen Michalak ve Skubiç gibi kontrol edilmesi çok zor bir ikiliye karşı Rıdvan da çıkmakta tedirgindi. Savunmadaki 10 numara... Beşiktaş, merkeze mahkum oldu. Buna rağmen yetenekli oyuncularıyla karşı alana geçtiğinde Konya ceza sahasına girmek savunmadan çıkmak kadar zor olmadı. Sezon başından buyana yaşadıkları son vuruş dezavantajını yine yaşadılar. Sehiç iyiydi ama çıkmayacak şut da karşılamadı. Güvensiz bir hücum hattı büyük takımların tüm kimyasını bozuyor. Bu sene İstanbul büyüklerinin en büyük sıkıntısı. Böyle olunca Konya’nın şahane ve soğukkanlı kontratağıyla gelen gol de işi çözdü. Son pası veren Skubiç’i bir bek olarak değerlendirmemek lazım. Adam bildiğin savunmadaki 10 numara. Mehmet DEMİRKOL / Fanatik